عضو مجلس حزب حیات آزاد کوردستان ‌(پژاک) اهون چیاکو در گفتگو با خبرگزاری فرات ‌‌‌‌‌‌‌‌(ANF) در مورد هفتمین کنگره پژاک و هدف از برگزاری این کنگره صحبت کرد.  وی همچنین در رابطه با وظایف و مسئولیت‌های آینده پژاک در مورد تغییرات پیش رو صحبت نمود.

اهون چیاکو درابتدای سخنانش یاد شهدا را گرامی داشت و گفت: «علاوه  بر سلامی گرم از کوهستان‌های سربلند کوردستان، برگزاری هفتمین کنگره حزب حیات آزاد کوردستان را در ابتدا به رهبر آپو، خلق کورد در هر چهار بخش کوردستان و به ویژه روژهلات کوردستان و همچنین به مردم میهن دوست هورامان و همچنین به خانواده سربلند شهدا و به ویژه مادران سربلند شهدا تبریک می‌گویم.  همزمان در وجود شهدای قهرمانمان و به ویژه قهرمانانی که اهل هورامان بودند و در صفوف پژاک به شهادت رسیدند و یا اهل جاهای دیگری بودند که در هورامان مبارزه کرده و به شهادت رسیدند، عهد و پیمان خود با راه شهدا را تکرار می‌نمایم.

در حقیقت مردم هورامان نقش مهمی در پیشرفت پژاک داشتند. ما می‌دانیم به دلیل ویژگی‌های جغرافیایی و همزمان به دلیل فرهنگ میهن دوستی مردم هورامان این منطقه یکی از آن مناطقی بوده است که پژاک در آن مستقر شده، رشد کرده و جایی بوده است که نیروهای گریلا توانستند خود را در آن مستقر نمایند. به همین دلیل اگر پژاک توانسته است خود را به این مرحله برساند و توانسته با پیروزی و سربلندی هفتمین کنگره خود را برگزار نماید، بدون شک مردم هورامان نقش مهمی داشته‌اند.  به همین دلیل باید تبریک گرمتری به مردم هورامان بگوییم. درست است که به صورت رسمی پژاک ۲۰ سال پیش تاسیس شد اما قبل از آن نیز با رنج و تلاش و کوشش رهبر آپو تلاش‌هایی در روژهلات کوردستان آغاز شد و به اساس و بنیاد تاسیس پژاک تبدیل شد. یعنی در اساس می‌توانیم بگوییم که قبل از تاسیس پژاک ما شاهد مرحله ۱۰ ساله مبارزات جنبش آپویی در روژهلات کوردستان بودیم.  اکنون نیز دو دهه از مبارزات پژاک می‌گذرد و ما وارد دهه سوم مبارزات و تلاش‌ها می‌شویم. تصمیم برای برگزاری کنگره در چنین مرحله مهمی که اشغالگران کوردستان با هر روش ممکن اجازه نمی‌دهند کوردها فعالیت کنند، عزمی راسخ و نیروی ویژه می‌خواهد. بدون شک برگزاری کنگره هفتم خود نماد پایبندی و وابسته بودن پژاک به مبارزات گذشته و انقلابیونی است که در صفوف پژاک به شهادت رسیدند است.

ما می‌دانیم که همزمان با بر سر کار آمدن جمهوری اسلامی در روژهلات کوردستان مبارزاتی انجام شد و هورامان نیز در این مبارزات شرکت نمود. صدها تن به شهادت رسیده و به زندان‌ها افتادند. اما متاسفانه آنهایی که تبلیغ پیشاهنگی را می‌کردند نمی‌توانستند نقش خود را به صورت درست انجام دهند.  می‌دانیم که در دهه ۹۰ میلادی یا دهه ۷۰ خورشیدی سکوتی بر کوردستان گسترده شده بود. یعنی از یک طرف دولت اشغالگر می‌گفت که به مسئله کورد پایان داده و از طرف دیگر نیز احزاب و جناح‌هایی که پیشتر در میدان بودند عرصه مبارزات را ترک کرده بودند.  چنین تابلویی درست شده بود. از یک طرف دولتی که مرزهای هار بودن را پشت سر گذاشته و از پایان دادن به مسئله کورد سرخوش بود و از طرف دیگر مردمانی که مبارزاتی ۱۰ تا ۱۵ ساله انجام داده اما دستاورد لازم را به دست نیاورده و ناامید شده بودند.‌»

پژاک در دهه اول خود را سازماندهی کرد

اهون چیاکو با اشاهر به مبارزات خلق کورد در روژهلات کوردستان و بنیانگذاری پژاک بیان داشت‌: ‌«در حقیقت تلاش‌ها و مبارزات رهبر آپو و جستجوی مردم روژهلات کوردستان به ویژه جوانان و دانشجویان قبل از تاسیس پژاک دست در دست یکدیگر داده و یک بار دیگر مبارزات را آغاز نمودند.  همانطور که می‌دانیم در سال ۱۹۹۹ و پس از ربودن رهبری نتیجه این مبارزات و واکنش خلقمان در روژهلات و به ویژه در هورامان مشخص شد و همه با چشمان خود آن را دیدند. پس از این مرحله پژاک تاسیس شد.  پژاک در دهه نخست مبارزات خود، خود را سازماندهی نمود و تابلویی که به آن اشاره کردیم را تغییر داد. یعنی دشمنی که این خیال را در فکر خود می‌پروراند که به مسئله کورد پایان داده است یک بار دیگر این مسئله را در مقابل خود دید و مردمی که ناامید شده بودند، زمانی که مبارزاتی جدید و فکری جدید را دیدند امید خود را به دست آورده و دوباره رشد یافتند.

در دهه دوم مبارزات، مبارزات پژاک در سطح همه کوردستان جایگاه  خود را به دست آورد و همه آن را شناختند. در سطح همه روژهلات  کوردستان منتشر شده و خود را اثبات نمود. خود را سازماندهی کرد و جمعیت زیادی از میهن دوستان به آن روی آوردند و این گونه کم کم نه تنها در سطح روژهلات کوردستان  بلکه در سطح همه ایران پژاک شناخته شد و مبارزاتش گسترده‌تر شد.  دیدیم در پایان دهه دوم پیام و هدف پژاک در چهارچوب و فرم ژن ژیان آزادی و پس از قتل ژینا امینی توسط نیروهای ایرانی انقلابی باشکوه ایجاد نمود و در سطح ایران و حتی جهان گسترش یافت.

در واقع هرچند برخی رویدادها، به شکلی تصادفی رخ می‌دهند اما بی شک در ارتباط با رخدادهای گذشته نیز هستند. اگر قبل‌تر، این مبارزات انجام نمی‌گرفت و همچون جرقه عمل نمی‌کرد، انقلاب ژن، ژیان، آزادی نمی‌توانست به این شکل رادیکال ایجاد شود. نباید این دو جریان را از هم جدا دانست. مبارزات پژاک، در شروع و گسترش انقلاب بسیار موثر بود.

پژاک ۲۰ سال قبل و در کنگره اول خود این شعار را مطرح کرد؛ همانگونه که واضح است، اسم حزب حیات آزاد کوردستان، دو بخش از شاکله اصلی شعار ژن، ژیان، آزادی که ژیان (حیات- زندگی) و آزادی است را در بر می‌گیرد و صد البته بنیاد مبارزات پژاک زن (ژن) است. اساسا اگر ما به پژاک، حزب ژن، ژیان، آزادی بگوییم بیراهه نرفته‌ایم.

در هر حال پژاک در آغاز دهه سوم مبارزات خود، کنگره خود را برگزار کرد. تمام دستاوردهایی که پژاک به دست آورده است و صد البته همانگونه که اشاره کردم ژن، ژیان، آزادی، جدایی ناپذیر از مبارزات پژاک است. اما پژاک هنوز روژهلات کوردستان را آزاد نکرده و نتوانسته است مبارزات خلق‌های ایران را به طور کامل به پایان برساند‌ و این حکومت را به زیر بکشاند. این بدان معناست که پژاک هنوز کار و مسئولیت زیادی در پیش دارد. البته پژاک علیرغم تمام فداکاری‌ها و دلاوری‌ها، دارای کاستی‌ها و ضعف‌هایی بوده است؛ در عین حال این جسارت را از خود نشان داده تا این کاستی‌ها را مورد کنکاش قرار دهد. اساساً کنگره هفتم عرصه‌ای برای تبیین این موارد بود. تریبونی بود که دستاوردهای حاصل از خون شهدا و فداکاری‌های خلقمان بار دیگر به عنوان پشتوانه و انگیزه مبارزه مورد تاکید قرار گرفت. در عین حال بستری برای تحلیل کاستی‌ها و نقد عملکرد هم روسای پژاک و هم همه اعضای پژاک به ویژه اعضای کنگره بود. در نهایت هم تصمیمات لازم اتخاذ و برنامه دقیق و مفصلی ارائه شد. به همین دلیل است که پژاک با نیرو و توان بیشتری، دهه سوم مبارزاتش را شروع می‌کند. ما باور داریم که با اتکا بر مبارزات رهبر آپو و جنبش آپویی در ۵۰ سال گذشته و همچنین مبارزات ۳۰ ساله جنبش آپویی در روژهلات کوردستان به ویژه دو دهه مبارزه پژاک، می‌توان به دستاوردهای بزرگ رسیده و به ظلم نظام جمهوری اسلامی پایان داد. ما مصمم هستیم و با همه کاستی‌هایمان باید این پیروزی را تضمین کنیم تا بتوانیم لایق رهبر آپو، خلقمان، شهدا و خانواده‌های سرافرازشان شویم.‌»

لازم است خلقمان در هورامان با تمام توان از رهبر آپو صیانت کنند

عضو مجلس پژاک، اهون چیاکو توجه‌ها را به کارزار «آزادی جسمانی رهبر آپو و حل مسئله کورد» و اهمیت صیانت اقشار هورامان از رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان معطوف داشته و اینچنین به سخنان خود ادامه داد‌: ‌«موضوع دیگری که باید به آن اشاره کنم راه‌اندازی کمپین «آزادی جسمانی رهبر آپو و حل مسئله کورد » است. این کمپین، امروز به یک حرکت جهانی تبدیل شده و تنها کوردها نیستند که از رهبر آپو صیانت می‌کنند بلکه الآن رهبر آپو به رهبری جهانی تبدیل شده است. دیدیم که مردم سراسر دنیا با اعلام این کمپین چگونه به صیانت از رهبر آپو برخاستند. البته این امر وظیفه و مسئولیت ما را به عنوان خلق کورد افزایش می‌دهد. بخصوص وظیفه و مسئولیت خلق هورامان بیشتر است. فراموش نکنیم که اولین کسی که باور داشت برای حفظ خلق و فرهنگ هورامی باید در تلویزیون «مد تی‌وی» برنامه‌هایی به هورامی جود داشته باشد، رهبر آپو بود. بنابراین خلق ما در هورامان باید با تمام توان خود از رهبر آپو صیانت کنند. رهبر آپو باید مورد صیانت همه اقشار خلق هورامان باشد. زیرا صیانت از رهبر آپو ارتباط مستقیمی با مسئله کورد دارد. اگر به نام خود کمپین هم دقت نگاه کنید «آزادی جسمانی برای رهبر آپو و راه حلی برای مسئله کورد» است. فراموش نکنیم که فقط در پروژه رهبر آپو، یعنی پروژه کنفدرالیسم دموکراتیک و خودمدیریتی دموکراتیک، مردم هورامان می‌توانند صاحب حقوق خود شوند و در پروژه ملت دموکراتیک شرکت کنند. زیرا در این پروژه هر فرهنگ، ملت و منطقه‌ای می‌تواند با رنگ، صدا و ویژگی‌های خاص خود زندگی کند، خود را سازماندهی و مدیریت کند و در پروژه یک ملت دموکراتیک مشارکت داشته باشد.

در پروژه اشغالگران نه تنها برای مردم هورامان بلکه برای هیچ کوردی حق و حقوق و جایگاهی وجود ندارد. تلاش اشغالگران این است که کوردها یا اصلا باقی نمانند یا آنکه کوردهایی سر به راه و بی‌اراده که در خدمت آنها هستند وجود داشته باشند. اشغالگران می‌خواهند کوردهای آزاد را که در نتیجه مبارزات جنبش آپویی ایجاد شده‌اند انکار نمایند. این نیز نشان دهنده این مسئله است که در پروژه اشغالگران هیچ جایگاه و حق و حقوقی برای خلق کورد و به ویژه مردم هورامان وجود ندارد. پروژه کورد بودن کلاسیک و محدودیت دولت ملت که همه رنگ‌ها و تنوعات و صداها و ویژگی‌های مختلف را یکی کرده و همه را انکار می‌نماید، نیز هیچ حق و جایگاهی برای مردم هورامان در نظر نمی‌گیرد. در اپوزیسیون شوونیستی ایرانی که تلاش می‌کنند جمهوری اسلامی را برکنار کرده و خود بیایند و همان سیاست و ذهنیت را بر مردم هورامان تحمیل نمایند نیز پروژه و راه حل و حقی برای مردم هورامان وجود ندارد.‌»

اهون چیاکو در پایان سخنان خود ابراز داشت‌: ‌«همه این‌ها نشان می‌دهد که تنها پروژه‌ای که می‌تواند پاسخگوی مردم هورامان باشد پروژه پژاک و رهبر آپو است. این نیز فقط شعار و تبلیغات نیست، بلکه هم در گفتار و هم در کردار اثبات شده است. روژاوای کوردستان نمونه زنده آن است که چگونه همه ملیت‌ها، فرهنگ‌ها، زبان‌ها و تنوعات در کنار یکدیگر زندگی کرده و خود را اداره می‌کنند. همچنین در باکور کوردستان هر دو لهجه کرمانجی و زازاکی با هم در سیاست شرکت کرده و رشد می‌یابند. رسانه‌های جنبش آپویی حتی اگر کافی نبوده باشد اما تلاش کرده است تا همه بخش‌های فرهنگ و ملیت کورد را محافظت کند.

یک بار دیگر از مردم عزیز هورامان می‌خواهم که تلاش کنند تا بیشتر همراه با پروژه‌های پژاک باشند و بدون شک تلاش نمایند تا با آن بیشتر آشنا شده و آن را بررسی نمایند. همچنین در کارزار «آزادی برای رهبر آپو و راه حل برای مسئله کورد» شرکت کنند. یک بار دیگر برگزاری هفتمین کنگره حزب حیات آزاد کوردستان را به همه تبریک می‌گویم.‌»